Firewire Vader: review

firewire VaderEr zijn een aantal surfers in Scheveningen die helemaal stoked zijn geraakt van de Firewire Vader. Het gerucht gaat zelfs dat één van hen al zijn andere boards te koop heeft gezet, omdat dit board onder echt alle omstandigheden goed reageert. In de Aloha surfshop ben ik uiteindelijk gezwicht voor deze legergroene strijkplank met een lengte van 5’4”. Voornamelijk omdat het -volgens de Vader groupies- met dit board super makkelijk is een golf te pakken. Ook het verhaal dat dit board oorspronkelijk geïnspireerd is op de vleugel van een vliegtuig sprak mij, als ex product manager in de vliegtuigindustrie, aan. Alhoewel ik geen vreemde vormen vrees, ik surf fantastisch op mijn Meyerhoffer longboard, voelde ik met de Vader geen liefde op het eerste gezicht. Mijn oude vertrouwde Bean 5’9” ging dus ook in de boardbag mee naar Sumatra.

Op de dag van aankomst loop ik met mijn board onder de arm naar de surfspot, het board voelt lekker aan onder mijn arm: korter, dikker en even zwaar als mijn Bean. Wel word ik vreemd aangekeken, waardoor ik mij weer even realiseer dat de vorm inderdaad best afwijkend is van het standaard model surfboard. Het is totaal niet lastig het juiste plekje op de Vader te vinden om op te liggen, het board mist dan wel haar neus, maar is goed in balans te peddelen. Wat wel opvallend is, is dat het board zonder neus, breder lijkt dan mijn Bean, maar dit niet is. Ik kan de peddel slagen rechtstreeks vanuit mijn schouders maken in plaats van iets breder en dat voelt fijn! Onderweg naar de line-up krijg ik een set op mijn hoofd en moet ducken. Dat is even spannend, aangezien de Vader een halve liter meer volume heeft dan mijn Bean, maar zij blijkt even makkelijk te ducken en komt zelfs met een soort sprongetje weer boven water.

Bij de eerste golf die ik op de Vader pak, val ik nog voordat ik de pop-up kan maken van verbazing van mijn board. Het is alsof ik een zet van een walrus krijg. Wohie, wat fantastisch, hierdoor kan ik net iets naast de piek opstarten, wat gezien de kracht en snelheid van de golf op deze spot erg aangenaam is. Bij de tweede golf ben ik voorbereid op de snelheid van de take-off met de Vader. Echter zodra ik sta, is het uit met de pret. Ik lijk wel dronken, krijg het board niet onder controle en sta te wiebelen als een beginner.

De volgende dag grotere, medium vinnen onder het board gezet, trusther in plaats van quad. Tot nu toe had ik op een shortboard nog nooit enig verschil in vinnen gevoeld, maar nu is het overduidelijk. Met grotere vinnen is het board makkelijker de bochten in en uit te sturen, maar door de 3 vinnen kom ik een stuk lastiger de golf in. Dag drie dus medium vinnen in de quad set-up geplaatst en wat mij nog nooit eerder is overkomen, gebeurt: ik lijk wel een golfmagneet. Iedere golf waar ik voor peddel, pak ik en surf ik ver tot aan de kant. Moe van al dat onverwachte heen en weer gepeddel, en heel voldaan ga ik het water uit.

Op dag vier worden mijn bochten stukken effectiever en sierlijker, omdat ik met de Vader tijd heb om de golf te bekijken en ermee te spelen. Op dag vijf denk ik: dit gaat zo makkelijk, volgens mij kan ik dit ook op mijn Bean. Dus Bean uit de boardbag en ermee het water in. De take-offs op de Bean blijken leuker, omdat ik mijn rail stevig in de golf kan zetten en voor steilere golven kan gaan. Dat voelt intenser, maar ik pak minder golven, waar is die walrus die mij de golf in duwt gebleven? En ik kan minder lang langs de golf surfen, omdat ik op mijn Bean de vlakkere stukken niet haal. De volgende dagen dus weer op de Vader!

Voor mij dus niet een monogaam huwelijk met de Vader, ik zie het vooral als een board waarmee ik lekker veel golven kan pakken en lange golven, fish-achtig stijlvol kan surfen. Een board waar ik veel surfpret op heb en een boel mee kan leren. Voor de adrenaline-shot komt de Bean uit de boardbag. Maar wie weet, heb ik de Vader toch een maatje te groot gekocht. Je schoenmaat wordt niet in de maat-tabel meegenomen en de tail is voor een schoenmaatje 35 toch wel erg wijd. Mocht ik op een kortere Vader bij de take-off wel mijn rail in een snelle, krachtige steile golf kunnen zetten, dan word ik zeker ook een Vader groupie!